παγγενεσία ή παγγένεση

Θεωρία που διατυπώθηκε από τον Δαρβίνο το 1868 και εξετάζει τον τρόπο κατά τον οποίο κληρονομούνται οι επίκτητες ιδιότητες των προγόνων. Η π. βασίζεται στην αντίληψη ότι κάθε στοιχειώδες μέρος, ανεξάρτητο του οργανισμού, μπορεί να παράγει μικρό γόνο ή αποβλάστημα που, όταν διατραφεί κατάλληλα, προκαλεί τον σχηματισμό ενός μέρους ανάλογου προς εκείνο από το οποίο το ίδιο προέρχεται. Όλοι οι γόνοι των κυττάρων εξαπλώνονται και καταλήγουν στο να μαζευτούν μέσα στα ωάρια και τα σπερματοζωάρια. Οι γόνοι γίνονται ενεργοί κατά μία τάξη, που αντιστοιχεί προς την τάξη, κατά την οποία τα κύτταρα διαδέχονται το ένα το άλλο, στη διάρκεια της ανάπτυξης.